Een olifantenpad in mijn tuin! Daar moesten we vanaf!

Na een jaar gemopper dat het fietsenhok te klein was, besloten we een groter afdak te maken. Nu zijn we niet erg groot ‘betuind’ en dus betekende het wel wat voor de indeling van de tuin.

Er werd een nieuwe opening gemaakt in de beukenhaag en hoewel het onze bedoeling was dat iedereen  gewoon over de stenen naar de tuindeuren zouden lopen, was de snelste route (en inderdaad ook de makkelijkste 😉 via het gras.

Het duurde maar heel even en het gras was naar de knoppen. Echt goed was het gras overigens nooit geweest, maar dat hoefde ook niet als je er niet op liep, maar nu werd het een onooglijk modderpad. Nu was het mijn beurt om te mopperen, want de hond bleek meer trekjes van een varken te hebben dan ik voor mogelijk had gehouden en ook naar mijn: “Jongens, voeten vegen of anders schoenen uit”, werd slecht geluisterd. Ik besloot er dan ook geen gras over te laten groeien (al lag dat wel voor de hand ) en vroeg bij Adéquat om advies.

“Dat noemen ze een olifantenpad”, zei Pim van Adéquat toen ik het hem uitlegde wat er aan de hand was.

Die term had ik nog niet eerder gehoord, maar ik kon me er alles bij voorstellen! Een olifantenpad in onze kleine tuin!  Daar moesten we vanaf!

“Wat zullen we doen?” besprak ik die avond thuis aan tafel. “We kunnen de boel betegelen en het gras weghalen of misschien een paar tegels leggen in het gras. We kunnen ook een kastanjehouten looppad neerleggen. Dat zijn kastanjehouten planken van een meter breed, verbonden met gegalvaniseerd draad (ja, ik had echt wel opgelet bij Adéquat 😉 ) en dat pad kun je zo uitrollen. Oprollen trouwens ook, als even weg moet. Gemak dient de mens, dat moeten we niet onderschatten, maar buiten dat, sprak ons het houten looppad erg aan. Ik weet niet in hoeverre je in zo’n klein tuintje kunt spreken van natuur, maar een beetje groen en natuurlijk mag het best zijn!

En dus toog ik naar Alphen. Het looppad was op voorraad en paste met gemak in mijn Fordje Ka. Eenmaal thuis werd het uitgerold en wat een genot: geen olifantenpad meer in mijn tuin! Het pad ligt er inmiddels een kleine drie weken. We hebben het een klein beetje ingegraven zodat het gelijk ligt met het terras. Ik zie de grassprietjes er al doorheen komen en dat geeft een heel leuk en natuurlijk effect. Laat de zomer maar komen!