We worden nogal eens gebeld door bedrijven die ons van alles willen verkopen. Meestal wordt er dan gevraagd of ze met de afdeling kunnen spreken die verantwoordelijk is voor het wagenpark, de ICT, het personeelsbeleid, de administratie, de marketing…
Tja, dan zitten we elkaar altijd een beetje glazig aan te kijken. We hebben niet een afdeling voor dit of een afdeling voor dat. Natuurlijk houdt de een zich meer bezig met logistiek, dan de ander en weten we ook wie we moeten hebben voor ingewikkelde ICT-dingen, maar we doen het eigenlijk met elkaar. Meestal verwijzen we in dit spoort gevallen maar naar Eric of Pim, in de wetenschap dat de meeste verkoop via telefoon weinig kans maakt.
Vandaag had ik iemand aan de telefoon die me vroeg naar de verantwoordelijke voor de ICT binnen ons bedrijf; hij had een leuke uitnodiging voor ons.
“Dat klinkt goed!” zei ik, “als je het op de mail zet, stuur ik het wel door.”
“Helaas dat mag ik niet doen”, zei de man. “Ik moet de naam hebben van de verantwoordelijke, anders mag ik de uitnodiging niet sturen.”
“Dat klinkt serieus”, zei ik.
“Ja, dat klopt. Ik was aan het zoeken op internet en ik kwam jullie tegen. Omdat ik wel houd van houtlook, heb ik jullie benaderd. Misschien kunnen we zaken doen.”
“Weet je wat? Stuur het maar naar Pim”, zei ik en gaf het e-mailadres van Pim.
We hingen op, maar ik merkte dat me iets niet lekker zat: hij hield van houtlook en hij wilde met óns zaken doen? Die had zich niet erg verdiept in ons. Houtlook, dat is een kunststof product dat lijkt op hout. Ik kan u verzekeren, we hebben geen producten die líjken op hout; we hebben alleen écht hout!
“Je krijgt een uitnodiging van een man die houdt van houtlook”, zei ik tegen Pim.
“Hoezo? Waar? Outlook?” Ik denk dat hij dacht dat hij me niet goed had verstaan.
“Ja, inderdaad, houtlook in je outlook. Ik ben benieuwd of je gaat.”
